تشخيص وجود حرکت در تصوير يا Motion Detection روشي براي تعريف وجود جابجايي به وسيله پردازش اطلاعات و سنجش اختلاف ميان دو تصوير پي در پي است.

تشخيص حرکت در DVRها:
در اين حالت دوربين‌ها به DVR متصل هستند و دستگاه ضبط کننده در صورت مجهز بودن به سيستم VMD حرکت را در تمام ورودي‌ها تشخيص مي‌دهد، اين کار DVR را قادر مي‌سازد که حجم تصاوير ذخيره شده را کاهش دهد همچنين تشخيص اولويت ضبط و جستجوي هوشمند را ممکن مي‌سازد. بزرگ‌ترين نقطه ضعف اين سيستم بار اضافي است که اين پردازش سنگين تصاوير به CPU يا واحد پردازش مرکزي و هارد ديسک DVR وارد مي‌آورد که علاوه بر تاپير منفي روي کارايي کلي دستگاه عمر مفيد آن را نيز در دراز مدت کاهش مي‌دهد.
تشخيص حرکت در ويدئوي تحت شبکه:
توانايي تشخيص حرکت دوربين‌ها و ويدئو سرورهاي تحت شبکه از بسياري جهات بر VDRها برتري دارد و مهم‌ترين اين تفاوت‌ها اين است که عمل Motion Detection داخل خود دوربين يا ويدئوسرور انجام شده که هيچ بار اضافي بر سيستم ضبط تصاوير وارد نمي‌شود، به اين ترتيب سيستم نظارت تصويري بر پايه اتفاق-ضبط ممکن مي‌شود و هيچ ويدئويي که ارزش ذخيره‌سازي نداشته باشد روي شبکه قرار نمي‌گيرد.
مزاياي وجود سيستم تشخيص حرکت در دوربين يا ويدئو سرور:
پهناي باند اشغالي کمتر
کاهش بار کاري روي دستگاه ضبط تصاوير
کاهش ميزان فضاي مصرفي تصوير روي حافظه دستگاه
امکان ارتباط دوربين بطور مستقيم با آلارم هنگام تشخيص حرکت
امکان تعريف چندين پنجره مستقل با ميزان حساسيت‌هاي مختلف به حرکت و عملکردهاي گوناگون
صدا در ويدئوي تحت شبکه:
با سهولت زياد مي‌توان صدا را به همراه تصوير روي شبکه منتقل نمود، چرا که يک شبکه IP قابليت انتقال هرگونه اطلاعات را داراست و اين توانايي منحصر بفرد نياز به کابل‌کشي‌هاي اضافي براي انتقال صوت را بر طرف مي‌کند در حالي که در سيستم‌هاي آنالوگ سنتي براي انتقال صدا همواره نياز به کابل‌کشي مجزا وجود داشته است.
يک دوربين تحت شبکه مي‌تواند صداي محيط را دريافت کرده و به همراه تصوير به سيگنال ديجيتال تبديل نمايد و سپس اين اطلاعات را روي شبکه قرار دهد تا در محل سرور دريافت، مشاهده و ذخيره شود.


صداي دوطرفه Duplex:
يک سيستم نظارت تحت شبکه امکان انتقال صدا از محل سرور به جايي که دوربين يا ويدئو سرور قرار دارند را نيز به وجود مي‌آورد از اين قابليت ويژه مي‌توان براي ايجاد سيستم پيجينگ همراه با تصوير استفاده کرد.
در Network Video مي‌توان از صوت به عنوان يک عامل تحريک استفاده کرد به اين ترتيب که چنانچه ميزان صداي محيط از حد مشخصي که توسط کاربر تايين مي‌شود فراتر رفت، تصوير ذخيره شود و يا آلارم به صدا در آيد.
براي انتقال صدا از محل دوربين به سرور و بالعکس چهار روش مختلف وجود دارد:
يکطرفه Simplex: از دوربين به کاربر يا از کاربر به دوربين فقط يکي از دو حالت.
دوطرفه Duplex:
دو طرفه غير همزمان Half-Duplex: از دوربين به کاربر و بالعکس بطور غير همزمان يعني شنيدن و صحبت کردن در آن واحد ممکن نيست.
دو طرفه همزمان Full-Duplex : در اين حالت شنيدن و صحبت کردن بطور همزمان ممکن است.
ورودي و خروجي ديجيتال I/O در ويدئوي تحت شبکه:
يکي ديگر از توانايي‌هاي منحصر به فرد سيستم‌هاي تحت شبکه ورودي و خروجي‌هاي ديجيتالي است که روي دوربين‌ها و ويدئو سرورها وجود دارد و از طريق شبکه قابل برنامه ريزي و کنترل هستند.
خروجي‌هاي ديجيتال براي کنترل يک مکانيزم خارجي در محل دوربين مورد استفاده قرار مي‌گيرند و مي‌توانند بصورت اتوماتيک يا توسط کاربر از محل سرور کنترل شوند.
همچنين ورودي‌هاي ديجيتال را مي‌توان براي اتصال به سنسورهاي مختلفي مانند PIR يا سوئيچ استفاده کرد.